آئین مستان

آرزومه ای خدا پرواز از این خونه کنم

قبل رفتن گیسوی زینبمو شونه کنم

می روم از این دنیا، می شود علی تنها

من می گم رفتنی ام زینب می گه بازم بمون

ای پرستو بمونو، بازم برای من بخون

می روم از این دنیا، می شود علی تنها

تا پای جون دادنم، من واسه جونت سپرم

تار مویی نشه کم از سر تو تاج سرم

بشکند اگر دستم، یاور علی هستم

بین زهرا و علی آتش در فاصله شد

محسنم اصغر شد و دومی هم حرمله شد

می کشه منو آخر داغ غربت حیدر

دشمن هیزم آورده، فاطمه مگه مرده

می کشه منو آخر داغ غربت حیدر

من و اوصاف تو ای عصمت داور

که تویی روح پیمبر

که تویی جان مجسم

که تویی روح مصور

که تویی مادر سادات

و تویی سوره کوثر

که تویی شافعه خلق به محشر

که تویی خوبتر از مریم وهاجر

تو همان سیده عالمیانی

تو امینی تو امانی

همه جا نور عیانی

همه دم سر نهانی

تو همان جان جهانی

تویی آن شمسه ی افلاک هدایت

تویی آن دخت نبوت

تویی آن مام ولایت 

که محمد پدرت گفت

پدر باد فدایت

به تو پیوسته درودم

به تو هر لحظه سلامم

که تویی حجت کل حجج الله تویی تو

ز نور تو شده خلق بهشت و ملک و

حوری و غلمان و سپهر و

فلک و اختر و شمس و قمرالحق

که تو خود جان رسولی

 تو مرآت عقولی و تو زهرای بتولی

و تویی حاکم صحرای قیامت

وتویی مادر والای امامت

تویی آن عبد خدا جلوه

که پیوسته خداوند فرستاده سلامش

یا فاطمه، یا فاطمه  

تویی آنکس که همه هست جهان است ز هستش

تویی آنکس که محمد زده گل بوسه به پیشانی و دستش

تو که دست همه گیری چه شود دست بگیری ز کرم

نوکر دلباخته بی سرو پا را

امون ای دل، امون از غریبی

بی قرارم بی قرارم کنار بستر مادر

بی قرارم بی قرارم از خونِ ریخته رو معجر

خیلی وقته مادرم رمق نداره

شده مثل گل پرپر، شده مثل گل پرپر

وای دیگه نفسش جا نمیاد، دستاش بالا نمیاد

تو خلوت خونه ی علی صدای زهرا نمیاد

امون ای دل، امون از غریبی

مدینه شاهدی که مادر ما بی گناهه

کار بابا بعد مادر گریه و ناله و آه

آخه مادرم براش یه تکیه گاه

برا اون زهرا سپاهه، برا اون زهرا سپاهه

وای دیگه نفس آخرشه، غم تو چشم ترشه

یه وقت دیدم لکه ی خون، روی پر معجرشه

امون ای دل، امون از غریبی

تو مدینه تو جوونی موی مادرم سفید شد

توی آتیش دست پا زد امید ما ناامید شد

می سوزه دلم چقدر برای محسن

که نیومده شهید شد

روی دوشم میبرم جسم بی جان تو را

یک طرف میبینم گریه های طفلان تو را

من که خود فاتح خیبر بودم

لرزه افتاده به پایم

زهرا، بشنو امشب های هایم

زهرا، های های بی صدایم

کاروان عزا را ببین حسین از پیش رو

زینب از پشت سر

حسن و ناله ی مادر مادر

این دل تنگم غصه ها دارد

آرزوی مردن جای تو را دارد

خاک می ریزم به روی جسم خسته ات

چشم بسته ات، دست شکسته ات

نظر نما به حیدر خسته از پا نشسته ام ای بانو

که در غم ها پناهم شدی، ای بانو

یک تنه میرو سپاهم شدی، ای بانو

چرا رفیق نیمه راهم شدی، ای بانو

تو که جان نمودی فدای من

کاش من جای تو بودم تو بودی به جای من

از امشب بشنو ناله های من و بچه های من

این دل تنگم غصه ها دارد

آرزوی مردن جای تو را دارد

فکر بی تو بودن هر روز میکشد مرا

تاکنم درد دل هر شب کنار چاه میکشد مرا

ای روح انبیا ای جان اولیا

مرو بمان کنار مرتضی

به روی شانه خود می برم تو را ای جان رسول الله

ببین غریبی و تنهایی علی والله

زیر لب همه زمزمه به همراه تو فاطمه

به عزت شرف لا اله الا الله

این دل تنگم عقده ها دارد

مرتضی از داغت امشب کربلا دارد

این دل تنگم عقده ها دارد

گویا میل کربلا دارد

میروم بینم در کجا زینب شکوه از شمر بی حیا دارد

میروم بینم در کجا عباس هر دودست از تن جدا دارد

خدا نگهدار فاطمه رفتی برای همیشه

تنهای تنهام می زاریم باور حیدر نمیشه

آخه بگو به کی بگم که رفتنت مرگ برام

علی رو تنها نزاری دنیا رو بی تو نمی خوام

رفتی ولی بدون که من سرم رو تو چاه می زارم

به انتظار دیدنت تو خاطراتت اسیرم

یا نرو یا منم با خودت ببر

خدا نگهدار فاطمه علی گرفتار غمه

خونه ی من بدون تو فقط سرای ماتمه

زینب یه گوشه می شینه چادرت سر می گیره

حسن تو کوچه چی دیده که این جوری پر می گیره

بهار خونه علی چه زود خزون تو رو گرفت

زمین برات کوچیک بودش که آسمون تو رو گرفت

می خوام بدونی فاطمه که من تا آخرین نفس

از عشق تو می خونم و میشم یه مرغی تو قفس

خدا نگهدار فاطمه

چشات وا کن فاطمه نزار که تنها بمونه

سرش رو تو چاه بگیره از غم دوریت بخونه

چشات وا کن و نزار که از لباش خنده بره

نزار که از کنار تو غمگین و شرمنده بره

چشات وا کن فاطمه که طاقتش تاب شده

تنهای تنها مونده و دنیا پر از نفاق شده

چشات وا کن فاطمه علی گرفتار غمه

زانو بغل گرفته و دنیا براش جهنمه

چشماتو وا کن فاطمه

خدایا واسه چیه این همه هیزم

اومدن برا تماشا چرا مردم

خونه ای كه طرفش هجوم آوردن

بخدا كه خونه نیست خود بهشت ِ

خدایا در بهشت آتیش گرفته

پشت در میسوزه بال های فرشته

پَر خاكی،معجر خاكی،مادر احساس

حال خسته،دست شكسته،سهم گل یاس

مادرم وای،مادرم وای،مادرم،مادر وای

اگه اومدید چرا با تازیونه

چرا تازیونه اینقدر بی بهونه

گل یاس كه غرق عاطفه است وجودش

طاقت این همه آزار و نداره

بخدا شكستنش این همه سخت نیست

گل كه تاب در و دیوار و نداره

ماه نیلی،چه كرده سیلی،با روی مادر

چی میبینه،نقش زمینه،یه یاس پرپر

مادرم وای،مادرم وای،مادرم،مادر وای

دل تنگ دیدار صحن بقیع ام

میشه روز محشر باشی شفیع ام

بانوی عالمی،هستی خاتمی

تو اسم اعظمی، یا زهرا

یاسین و هل اتی،ای جان مرتضی

بانی كربلا،یا زهرا

یا فاطمه مدد،یا فاطمه  مدد،یازهرا

اسوه ی ایمان و تقوی و عفاف

آسمون دورسرت گرم طواف

لطف تو بی كرون،بانوی مهربون

قلب تو آسمون یا زهرا

خورشید عصمتی،بانوی جنتی

تو روح رحمتی،یا زهرا

یا فاطمه مدد،یا فاطمه  مدد،یازهرا

در حق این عالم باز مادری كن

عالم رو با فریادت حیدری كن

مادر تو روضه ها

گل كرده بر لب ِ

من امشب این نوا

ای روح هل اتی

امشب از تو می خوام

روزیه كربلا

حسین یابن الحیدر،حسین یابن الحیدر

از ازل فاطمه مادرم بوده

پسرش مونس و دلبرم بوده

روز محشر اگرم پسر نگه

میگه این غلام اكبرم بوده

اولین خیمه ای كه برات زدم

با چادر سیاه مادرم بوده

بعد مرگم می دونم همه میگن

یا حسین جمله ی آخرم بوده